Nieuws uit de praktijk - De energie van 11-11-11: steeds dichter bij jezelf...

De weg naar de Nieuwe Aarde is eenvoudig.
Geen schuldgevoel. Geen schaamte.
Geen spijt. Het zij zo.
Maria Magdalena
Het Magdalena Manuscript, Tom Kenyon

December 2011, het jaar is alweer bijna voorbij. Een intensief en turbulent jaar met aan de vooravond van 2012 een bijzondere datum: 11 november 2011, 11-11-11. Voor sommigen gewoon een grappige datum, voor mij een portaal, een energetische doorgang naar de Nieuwe Tijd, de Nieuwe Aarde. Een tijd waarin geen ruimte is voor schuld, schaamte en spijt. Hoe eenvoudig. Hoe waar. En hoe diep.

Maar wat betekent dit nu concreet? En hoe verhoudt dit zich tot die Nieuwe Tijd? Eigenlijk heel eenvoudig: alles in je leven wat - bewust of onbewust - schaamte, schuld of spijt in zich draagt, komt in deze tijd in je bewustzijn om te worden gezien en losgelaten. Ben je je hiervan bewust, dan kun je wat zich aandient, zien als mogelijkheden tot groei en bewustwording. Sta je niet in verbinding met het Weten van je Hart, dan is de kans groot dat je het zwaar hebt deze dagen... Zwaar in de zin dat je uit balans raakt door de gebeurtenissen die zich aandienen. En dat kan heftig zijn, ik weet er alles van.

Zo viel er een paar weken geleden een uitnodiging op de deurmat voor mijn jongste dochter: de 9-jaarsprik. Hoewel mijn oudste 2 dochters deze wel hebben gehad, voelde het dit keer echt niet goed. Beter gezegd, de vorige keren voelde het ook al niet goed, maar ging ik nog voorbij aan mijn eigen gevoel door de gedachte dat het toch veiliger was voor het kind: de programmering dat vaccinaties uiteindelijk het beste met je kind voorhadden.

Dit keer had ik besloten mijn gevoel te volgen en dat ze deze prik dus niet zou krijgen. Prompt daarna liep ik tegen een artikel aan met een onderzoek naar de exacte samenstelling van vaccins. Hier werd ik zachtjes uitgedrukt, niet heel erg vrolijk van en ik voelde me gesterkt in mijn besluit. Maar de diepere betekenis hiervan was kennelijk nog niet voldoende doorgedrongen, want een paar dagen later stuitte ik op de website  van Door Frankema: Vaccin Vrij!. Haar website, een e-book, nodigt je uit een kijkje te nemen in het resultaat van haar eigen zoektocht naar de zin en de onzin van vaccineren.

Natuurlijk was ik enigszins op de hoogte van wat er gaande is met de verschillende vaccins. Entingen tegen baarmoederhalskanker en de Mexicaanse griep heb ik zelfs nooit overwogen en ook van de jaarlijkse griepprik heb ik het nut nooit ingezien. Dat de zuiverheid van de vaccins, de ingrediënten en de belanghebbenden twijfelachtig waren, wist ik ook wel. Altijd vanuit mijn gevoel en ook zonder me er echt in te verdiepen. En met in het achterhoofd dat stemmetje dat zei dat het toch eigenlijk wel meeviel? Tot nu dan.

Glashelder schetst Vaccin Vrij! de verschillende aspecten rond vaccinaties: het denken van waaruit gevaccineerd wordt en hoe dat is ontstaan, het voelen van waaruit we vaccineren ofwel, dat wat ons motiveert om te prikken, de realiteit van het vaccineren: wat wordt er nu precies ingespoten en wat het effect is van die chemische stoffen die ze injecteren en tenslotte de mogelijkheid om gezondheid te creëren zonder gifstoffen of angst.

Nou zie ik mezelf als een redelijk bewust mens, maar sommige programmeringen of overtuigingen zijn zo diep ingebed, dat ze lang onopgemerkt kunnen blijven. En met het lezen van de verschillende hoofdstukken dienden deze programmeringen zich stuk voor stuk aan. Het gaat te ver om ze hier allemaal te beschrijven, ik zal daar in de toekomst zeker op terugkomen.

Wat mij echter het allerdiepste trof was het besef dat ik ruim 14 jaar geleden heb toegestaan dat mijn kind, mijn baby geïnjecteerd werd met gifstoffen! Ook toen al voelde dit niet goed, maar werd ik, net als vele anderen, nog volledig in beslag genomen door het leven van alledag en vertrouwde ik nog op de autoriteiten. Leefde ik onbewust en geloofde ik nog dat de overheid het beste voorhad met mijn baby. En wat werd ik kwaad toen dit besef dieper tot me doordrong. Kwaad op de gevestigde orde en de farmaceutische industrie die doen alsof het volkomen normaal is om baby's, gifstoffen in te spuiten. Kwaad om wat er wordt verzwegen! Maar vooral kwaad op mezelf omdat ik dit heb toegestaan. Kwaad dat ik mijn kinderen daarin niet heb beschermd. Kwaad dat ik ´te druk´ was om me daarin te verdiepen, te zeer werd geleefd door alles om me heen en vertrouwde... Wat een besef! En wat een verdriet...

Een besef dat kennelijk voor mij nodig was om een laatste stukje respect en loyaliteit dat ik blijkbaar onbewust nog koesterde voor de gevestigde orde en de medische wetenschap, los te laten. Om me hier volledig van bewust te worden. Een onzuiverheid in mijn systeem dus, onzuivere gedachtepatronen. Onbewuste angstprogrammeringen ten aanzien van virussen, bacteriën, ziekte en het lichaam. En zoals ik deze nieuwsbrief begon: deze energieën verenigen zich nu eenmaal niet meer met die van de Nieuwe Tijd. Tijd dus om me hiervan bewust te worden. Een heleboel puzzelstukjes vielen op zijn plek...

Voor sommigen is dit misschien een wat verontrustende boodschap zo aan het einde van het jaar, maar met de energie van de Nieuwe Tijd snap ik wel heel goed dat dit nu aan het licht komt. Voor mij persoonlijk omdat ik op sommige punten nog steeds voorbij ging aan mijn eigen gevoel en mijn eigen wijsheid. Deze ondergeschikt maakte aan wat de (medische) wetenschap ons voorspiegelt of de regering ons voorschrijft. Daarmee mezelf ontkrachtend en sterker nog een stuk van mijn eigen wijsheid ontkennend. Niet meer dus, dat begrijp je...

Voor jou kan ik alleen maar hopen dat je het jezelf en je (klein)kinderen gunt om eens een kijkje te nemen bijvoorbeeld op Vaccin Vrij!, om je eigen mening te vormen, zodat je bewust een keuze kunt maken.

Voor Door: voor mij ben je een held die ondanks de buitenwereld naar haar gevoel durfde te luisteren en daar ook naar handelde... Dank om wie je bent.

Van hart tot hart,
Germaine Domatilia

Voel je vrij om dit bericht te delen met geïnteresseerden...