Heilige Huisjes...

Lijden doet iedere keer weer
een appèl op ons tot overgave,
om te stoppen met strijden, te stoppen
met het geduw en getrek,
vanuit het beperkte gezichtspunt van de persoon.
Het is de stem van het Geheel die
liefdevol in je oor fluistert:
'Word wakker, geef het op, laat los,
zie wie je werkelijk bent!'
Erik van Zuydam

Bijna dagelijks kom ik ze tegen... Heilige Huisjes. Om me heen, maar ook in mezelf. Wanneer je deze huisjes ziet als iets buiten jezelf ervaar je vaak strijd. Strijd met een dierbare, je werk, een school. Strijd die meestal niet veel oplevert, een hoop tijd en energie kost en waarmee je - vanuit mijn perspectief - datgene voedt wat je juist niet wilt.

Ook bij cliënten zie ik vaak strijd. Met familie, werk, kinderen of partners. Maar bovenal een strijd met zichzelf. Want dat is waar de werkelijke strijd zich afspeelt, in jezelf. Er is niets buiten je dat niet ook binnenin je is. En dit wordt je getoond door de wereld om je heen, die is slechts een spiegel.

Om dit te kunnen zien, is het nodig om afstand te nemen. Afstand te nemen van gedachten, emoties, overtuigingen. Gedachten, emoties en overtuigingen die ruimte innemen, veel ruimte. Zoveel ruimte dat je door de bomen het bos niet meer ziet. Ofwel afstand te nemen van alles wat jij niet bent. Want je bent niet je emoties, je gedachten en je overtuigingen, je hebt ze. Overgenomen van ouders, familie, vrienden, collega's, de gemeenschap en ga zo maar door. Gedachtepatronen en overtuigingen die je hebt overgenomen vanaf het moment dat je deze werkelijkheid hebt betreden. Zelfs al voor je geboorte, in de baarmoeder want daar ben je Een met je moeder. Ook haar gedachten, emoties en overtuigingen die je - als je gevoelig bent - absorbeert, als waren ze van jou. Je bent ze als het ware geworden, bent ze gaan leven, je bent ermee geïdentificeerd. 

Dan weer tot jezelf te kunnen ontwaken, vraagt om op reis te gaan. Op reis naar binnen om te zien wat er in je onderbewustzijn leeft. Uit dit leven, maar ook uit vorige levens. Om te ontdekken wat je hebt overgenomen, waar je niet jezelf bent en wat je los mag laten. Om terug te kunnen groeien naar wie en wat je wel bent.

In de praktijk bied ik naast persoonlijke sessies ook activiteiten aan om je te ondersteunen op deze reis. Letterlijk naar Frankrijk eerder dit jaar. Een week om een ongestoord naar binnen te keren. Om te zien wat daar leeft, daar de lessen van tot je te nemen, maar ook om de kracht en de wijsheid die erin verborgen ligt te zien, te ervaren en toe te passen.

Ook daarin kom ik Heilige Huisjes tegen: 'ik kan toch niet zomaar een week weggaan', 'ik durf dat niet' of 'ik kan het me niet veroorloven'. Allemaal niet onbekend hoor. Ik heb ze zelf ook voorbij zien komen. Wanneer ik voor mijn persoonlijke ontwikkeling mijn gezin een week lang - in overigens zeer vertrouwde handen - achterliet.

Wat ik daarvan leerde was kiezen. Durven kiezen voor mezelf. Voorbij gaan aan mijn eigen Heilige Huisjes, mijn gedachten die zeiden: 'Dat kan toch niet? Zomaar een week weggaan? Als moeder?! Wat zal men daar wel niet van denken?' Mezelf ontdoen van al die beren op de weg. Want iedereen heeft het overleefd, de wereld draaide gewoon door, ook zonder mij. Belangrijkste les was misschien wel om mezelf dit toe te staan. Mezelf toe te staan tijd voor mezelf te nemen, mezelf op de eerste plaats te zetten, in mezelf te investeren. In de wetenschap dat op de lange duur, iedereen hier wel bij vaart. Immers als je goed voor jezelf bent, ben je vanzelf goed voor anderen. Plukken ook anderen de vruchten van jouw reis naar binnen. Verander je jezelf, maar ook de wereld om je heen. Zodat jouw licht, jouw liefde steeds meer kan aarden.

Heilige Huisjes die zich tonen in strijd. Strijd tussen je verstand en je gevoel. Of de twee wolven uit een oude indiaanse volkswijsheid waarin een jongentje aan zijn opa vraagt: 'Opa, vertel me eens het geheim van het leven.' De oude man antwoordt 'Stel je voor dat er in elk van ons twee wolven vechten. De ene wil zijn territorium, zijn woede, kritiek en boosheid bewaren. Hij is bang en wil alles onder controle houden. De andere wolf zoekt naar liefde, vreugde en vrede. Hij is ondeugend en avontuurlijk.' 'Maar opa', vraagt de jongen, 'welke van de twee wolven gaat dan winnen?' De wijze man glimlacht en antwoordt, 'De wolf die jij voedt.'

Welke wolf voedt jij eigenlijk?

Van hart tot hart,
Germaine Domatilia